Kronik Mutsuz Olduğunuzu Gösteren 15 İşaret
Mutsuzluk aldatıcı olabilir, süslenebilir ve bir fiyonğa sarılabilir. Hayatları nasıl görünse de , en çok şeye sahip olanlar bile mutlaka mutlu değildir. Üzücü gerçek şu ki, bazı insanlar, ne kadar para kazanırlarsa kazansınlar, ne kadar mülk sahibi olurlarsa olsunlar veya kaç tatile giderlerse gitsinler, kronik olarak mutsuzlar. Bu, bu bireyler için değişimin umutsuz olduğu ve bakış açılarını yeniden şekillendiremeyecekleri ve hayata yeni bir soluk alamayacakları anlamına gelmez. Ancak bunun gerçekleşmesi için farkındalık ilk adımdır.
Ve insanların takındıkları cepheler göz önüne alındığında bunu söylemek her zaman o kadar kolay olmadığından, burada kronik olarak mutsuz bir kişinin anlatı işaretleri olan 15 eğilimi var.
1. Herkesteki kötüyü görürler.
Mutlu bir insan, nesnel olarak kötü davranışlar sergileyen insanlarda bile, herkeste iyiyi bulabilir. Bununla birlikte, karamsarlık mutsuz insanları kör eder ve bu nedenle, başkalarındaki iyiyi görme olasılıkları daha düşüktür.
2. Ayrıca her durumda kötüyü görürler.
Aynı şekilde, karamsarlıkla boğuşan kronik olarak mutsuz insanlar, talihsiz koşullarda veya düpedüz berbat durumlarda umut ışığını bulmakta daha zorlanacaklardır. Hatta kendilerini, neyin doğru gittiğine şükretmek yerine, aksi takdirde oldukça iyi olan durumların küçük kötü parçalarına odaklanırken bile bulabilirler.
3. Çok geç uyanırlar.
Kronik olarak mutsuz insanlar, uyanmak ve güne başlamak için çok az motivasyonla geç saatlere kadar uyumaya eğilimlidirler.
4. Sağlıksız beslenirler.
Kronik olarak mutsuz insanlar, muhtemelen, mutsuzluklarını geçici olarak hafifletmek için yüksek şeker için abur cubur yemek gibi sağlıksız alışkanlıklara sahip olabilirler – sağlıksız alışkanlıklar, elbette uzun vadede mutsuzluğu şiddetlendirse de.
5. Nadiren çalışırlar veya egzersiz yaparlar.
Egzersiz yapmak, insanların kendilerini iyi hissetmelerini sağlayan endorfin ve mutlu hormonları serbest bırakır. Bu nedenle, mutsuz insanlar muhtemelen egzersiz bölümünden yoksundur.
6. Ansızın ağlayabilirler.
Mutsuz insanlar, duygularıyla yüzleşmek ve onlarla başa çıkmak yerine duygularını bastırma eğilimindedir. Bu yüzden çok kırılgan olabilirler, bir anda ağlayabilirler.
7. Her zaman tartışırlar.
Mutsuz insanlar sırf tartışmış olmak için tartışma ihtiyacı hissedebilir. Hatta başkalarıyla aynı fikirde olabilirler, ancak şeytanın avukatını oynamak onlara bastırılmış öfkelerini ifade etmeleri için bir çıkış yolu sağlar.
8. Duygularının onları tüketmesine izin verirler.
Mutlu insanlar, zaman zaman üzüntü ve öfke de dahil olmak üzere her türlü duyguyu hissettikleri için kendilerini suçlamazlar. Duygularının geçerli ve gerekli olduğunu anlarlar ve onları tüketmelerine izin vermeden bu duyguları hissedebilirler. Mutsuz insanlar ise duygularının kendilerini yemesine izin verir, kararlarını yönlendirir ve eylemlerini dikte eder. Ve daha da kötüsü, duygularının kendilerini tüketmesine izin verdikleri için kendilerini suçlayabilirler, bu da mutsuzluklarını daha da artırır.
9. Her şeyi orantısız bir şekilde havaya uçururlar.
Mutlu insanlar bir duruma göründüğü gibi bakabilirken (tabii ki bu zaman ve pratik gerektirir), mutsuz insanlar durumu orantısız bir şekilde mahvedecek ve olabilecek en kötü sonucu üstleneceklerdir. Olumsuz bir durumun hayatlarının geri kalanında domino etkisi yaratmasına izin verirler.
10. Sürekli şikayet ederler .
Mutlu insanlar, minnettar oldukları şeylere, insanlara ve deneyimlere odaklanma eğilimindedir. Bu arada, mutsuz insanlar tam tersine odaklanma eğilimindedir: sahip olmadıkları veya yeterince iyi olmayan şeyler, onları hayal kırıklığına uğratan, hayal kırıklığına uğratan, kızdıran veya inciten insanlar ve pek de hoş olmayan deneyimler.
11. Şimdiki zamanda yaşamak yerine her zaman geleceğe güvenirler.
Mutsuz insanlar, şu anda sahip olduklarıyla bulundukları yeri kabul etmek yerine, sürekli olarak geleceğe bakarlar. Elbette, hedefler belirlemek ve gelecekteki başarıları dört gözle beklemek olumludur, ancak şimdi üzerinde çalışmak yerine daha iyi olmak için geleceğe güvenmek bir sorundur. Çünkü gerçek şu ki, gelecek şu anda yapılanlara bağlıdır. Ve hiçbir şey yapılmazsa, kronik mutsuzluk aynen devam edecek: kronik.
12. Kendilerini izole etme eğilimindedirler.
Mutsuz insanlar, başkalarıyla bağlantı kurmak için herhangi bir zaman harcamaktan kaçınarak kendilerini izole etme eğilimindedirler. Arkadaşları ve aileleriyle iletişim halinde olmayı önemsemeyip, zamanlarını evde yalnız geçirmeyi tercih edebilirler.
13. Asla yalnız vakit geçirmezler.
Aksine mutsuz insanlar, belki de kendileriyle ve düşünceleriyle yüzleşmekten korktukları için, hiçbir zaman kendileriyle baş başa kalamayabilirler. Bu nedenle, tüm zamanlarını başkaları tarafından, hatta belki yeni insanlar veya yeni yerler tarafından, onları kendi gerçekliklerinden uzaklaştırmak için teşvik ederek geçirirler.
14. Mutsuz durumlarını düzeltmeye çalışmazlar.
Kronik mutsuz insanlar mutsuz olduklarını anlarlar ama durumlarını değiştirmek için hiçbir şey yapmaya çalışmazlar. Sürekli şikayet ettikleri bir işte, toksik olduğunu bildikleri bir ilişkide, dayanamadıkları bir şehirde kalacaklardır. İşte tam da bu yüzden şu anda mutsuz olmak yerine kronik olarak mutsuzlar.
15. Halkın içinde rol yaparlar ama kapalı kapılar ardında tamamen farklı kişilerdir.
Mutsuzluğun her zaman üzgün bir yüz gibi görünmediğini hatırlamak önemlidir. Mutsuzluk, kollarında harika görünen bir partnerle, arkadaşlarla çevrili, içkilere dolarlar düşüren bir partide giyinmiş olabilir. Ve sonra mutsuzluk eve gidebilir, süslü kıyafetleri çıkarabilir ve o partnerle tartışabilir veya daha fazla alkol alabilir veya ağlayarak uyuyabilir.
