Transplantasyon hastasında hipertansiyon
Transplantasyon hastasında hipertansiyon
Böbrek transplantasyonu sonrası birçok hasta normale yakın GFR ile hayatlarına devam etmesine rağmen hastaların yarısından fazlası hipertansif seyretmektedir. Bu hastalarda tansiyon hedefi <130/80 mmHg olmalıdır. Nakil sonrası genellikle üçlü immunsupresif ilaç kullanan bu hastaların kullanmakta oldukları siklosporin, takrolimus, kortikosteroid ve sirolimusun hipertansiyona sebep olabileceği akılda tutumalıdır. Ayrıca bu hastalarda ilaç seçimi yapılırken seçilen ilaçların immunsupresif ilaçların kan düzeyini etkileyebileceği göz önünde bulundurulmalıdır (örneğin diltiazem veya verapamilsiklosporinin kan düzeyini arttırır). Nakilli hastalarda ilk planda kalsiyum kanal blokerleri daha uygun gözükmekle birlikte ACEi veya ARB’ler de seçkin ilaçdır ancak ACE inhibisyonu öncesi dopplerile transplantrenal arter stenozu dışlanmalıdır.
Diyaliz hastalarında hipertansiyon
Diyaliz hastalarında hipertansiyon etyolojisinde hastaların büyük bir kısmında sodyum ve volüm fazlalığı sorumlu iken vazokonstriktörlerin aktivitelerindeki artış da bir diğer önemli sebeptir. Ancak bu hasta grubunda renovasküler sebepler ve eritropoetinstimule edici ajan kullanımları da göz önünde tutulmalıdır. Diyaliz hastalarında yapılan çalışmalarda tansiyon hedefleri farklılık göstermekle birlikte çoğunda mortalite riskini belirlemede J eğrisi çizmektedir. Diyaliz giriş sistolik tansiyonunun 110 mmHg’dan düşük olması veya 160 mmHg’dan yüksek olması artmış mortalite ile ilişkili bulunmuştur. Daha sık ve uzun diyaliz, ultrafiltrasyon ve tuz kısıtlaması ile kuru ağırlığa ulaşıldığında hastaların çoğunda herhangi bir antihipertansif ihtiyacı kalmaksızın tansiyon regülasyonu sağlanmaktadır. Diyaliz hastalarında antihipertansif ilaç seçimi yaparken rezidüelrenal fonksiyonları korumak için ilk planda ACEi veya ARB grubu ilaçlar seçilmeli, ancak rezidüelrenal fonksiyonları olmayan hastalarda RAS blokajıile kalsiyum kanal blokerleri arasında herhangi bir fark bulunamamıştır. İntradiyalitik hipotansiyondan kaçınmak için antihipertansif ilaçlar tercihen gece verilmelidir. İlaç tercihini yaparken de bu hastalarda bazı ajanların diyalizle uzaklaştırılabileceği ve / veya doz azaltılımı gerekebileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Ayrıca çok sayıda ilaç kullanılan bu hastalarda ilaç ilaç etkileşimi konusunda da dikkatli davranılmalıdır. Diyalizle uzaklaştırılmayan ajanlar; kandesartan, irbesartan, losartan, olmesartan, telmisartan, valsartan, fosinopril, labetolol, acebutalol, diazoksit, nitroprusid, doksazosin, prazosin, kalsiyum kanal blokerleri. Diyaliz hastalarında doz azaltımı gerektirmeyen ajanlar; kandesartan, irbesartan, losartan, olmesartan, telmisartan, valsartan, metoprolol, labetolol, pindolol, diazoksit, minoksidil, nitroprusid, doksazosin, prazosin, kalsiyum kanal blokerleri.
Kaynak :..https://tkd.org.tr/HTBulteni/?makale=5#:~:text=B%C3%B6brek%20transplantasyonu%20sonras%C4%B1%20bir%C3%A7ok%20hasta,%3C130%2F80%20mmHg%20olmal%C4%B1d%C4%B1r.